Chciałabym skupić się dziś na popularnych rozszerzeniach plików graficznych. Ich ilość, przeznaczenie, pogramy do obsługi mogą wzbudzić konsternację. Spotykam się z wieloma pytaniami ze strony klientów, którzy dostali ode mnie jeden projekt w kilku różnych rozszerzeniach. Logo z końcówką .tiff, .jpg, .png, .eps. Po co tyle komu? I najważniejsze – do czego? Zainspirowało mnie to do stworzenia ściągawki, w której krótko podsumowuję najpopularniejsze końcówki plików graficznych. Mam nadzieję, że łatwiej będzie Wam się poruszać w gąszczu plików. Zrozumiecie, co grafik chce Wam przekazać, ale najważniejsze – wybierzecie właściwy plik do danego nośnika.
Na wstępnie należy rozróżnić pliki grafiki wektorowej od rastrowej. Przygotuję o tym oddzielny wpis, a tutaj powiem tylko krótko, że grafika wektorowa bazuje na punkcie (używamy do tworzenia skalowalnych i edytowalnych ilustracji. Można ją dowolnie powiększać bez utraty jakości), grafika rastrowa zaś składa się z pixeli (malutkie kwadraciki, z których składa się zdjęcie, można ją powiększać tylko do określonej wielkości, gdyż traci na jakości i zaczynają być widoczne poszczególne „kwadraciki”).
Jakie są więc najbardziej popularne rozszerzenia plików graficznych?
Do rozszerzeń grafiki wektorowej należą pliki: .cdr (wewnętrzny plik programu Corel Draw), .ai (wewnętrzny plik programu Adobe Illustrator), .eps (uniwersalny plik do zapisu grafiki wektorowej, otwierany przez większość programów), a także plik .svg (do zapisu grafiki wektorowej przeznaczonej do internetu).
Pliki rastrowe, to .tiff, .jpg, .btm, .psd (wewnętrzny plik Adobe Photoshop), .png, .gif.
No właśnie – tutaj pojawia się drugi podział – czy daną grafikę/zdjęcie chcemy umieścić w internecie, czy użyć jej w materiałach przeznaczonych do druku. Jak wiemy, do internetu przeznaczone są pliki jak najlżejsze, o dość wysokiej kompresji, aby szybko były otwierane na monitorze. Strona, na której są umieszczone, ma hulać. Tutaj sprawdzą się przede wszystkich pliki .jpg, .btm, a także .gif oraz .png, który może obsługiwać również przezroczystość (pliki z takim rozszerzeniem używane są jako nakładka na zdjęcia, znak wodny lub element graficzny dodawany na zdjęcie, np. w programie Canva).
Plik przeznaczone do druku będą cięższe, zachowujące maksymalną jakość zdjęcia, czy grafiki (.tiff, .eps).
Poniżej zestawienie wraz z informacjami o zastosowaniu i właściwościach.
